Impresjonizm (fr. "impression" - wrażenie) - jest to kierunek w malarstwie i rzeźbie zapoczątkowany w latach 60. XIX w. we Francji, którego celem było maksymalne zbliżenie do natury oraz subiektywne utrwalanie zjawisk jednostkowych. Pierwsza wystawa impresjonizmu urządzona w paryskim atelier fotograficznym Nadara w 1874 przyjęta została wrogo. Nazwa - impresjoniści to sarkastyczne określenie grupy artystów sformułowane przez krytyka Leroy w piśmie Chiarivari, odnoszące się do słynnego obrazu Moneta - Impresja - wschód słońca. Odbyło się 8 wystaw impresjonistów. Impresjonizm odegrał dużą rolę w kształtowaniu nowoczesnej sztuki europejskiej. Impresjonista przedstawiał rzeczy według własnych wrażeń, bez troski o powszechnie przyjęte zasady. Pracował na wolnym powietrzu, rozbijał i rozszczepiał plamę kolorów, używał wyłącznie czystych barw widma słonecznego, dążył do oddania intensywności światła, jego refleksów, chwytania życia w jego ulotności.
Sztuka impresjonizmu jest czysto instynktowna i wzrokowa, lecz to widzenie jest zależne od światła i jego nieustannych przemian. W konsekwencji pejzaż zdominował wszystkie inne tematy i całkowicie wyeliminował kompozycje religijne, mitologiczne, historyczne.Impresjoniści nie chcieli przedstawiać form i barw na podstawie posiadanej wiedzy, lecz tak, jak je postrzegali, poddane deformującemu działaniu światła. Porzucili także rysunek konturowy, zaniechali perspektywy geometrycznej, przestrzeń i wolumen podkreślali kolorem – jego natężeniem i odcieniem. Dodatkowo usunęli z palety barw czernie i szarości, czyste biele, brązy i „ziemie”. Używali tylko barw zbliżonych do kolorów widma słonecznego, czyli błękitów, zieleni, żółci, oranży, czerwieni, fioletów. Malowali to, co widzieli, a nie to, co wiedzieli. Na przykład: ziemia mogła mieć u nich kolor fioletowy, fiołkowo – różowy, różowy, niebieski czy oranżowy.
Tłumaczenie pochodzi ze stron:
Impresjoniści stosowali technikę dywizjonizmu. Dywizjonizm - pochodzi od francuskiego słowa division "podział". Malowanie niejednolitymi, szerokimi plamami barw, lecz drobnymi, kładzionymi obok siebie plamkami odpowiednio dobranych kolorów, które zlewając się w oku widza, gdy patrzy na obraz z pewnego oddalenia, dają oczekiwany ton; sposób stosowany w malarstwie.
Neoimpresjonizm - nowy impresjonizm. Kierunek w malarstwie francuskim zapoczątkowany ok. 1880 r., próbujący ująć ścisłe reguły doświadczeniaimpresjonizmu, a w szczególności przywrócić czytelność kompozycj, utraconą w impresjonizmie przez zatarcie granic plam barwnych; stosował zasady dywizjonizmu i pointylizmu.
W następnych postach będę opisywać Impresjonistów, ich sposób malowania.
